maandag 2 november 2009

Glutenvrije knuffel bij dagverblijf Un Brasa

Na drie maanden was voor Marlise Maduro de maat vol, ze besloot te stoppen met werken en thuis voor dochter Megan te zorgen.Maar tegelijkertijd meende ze dat het toch ook anders moest kunnen.En zo werd het idee voor Un Brasa geboren: een kinderdagverblijf voor kinderen met coeliakie: overgevoeligheid voor gluten. Un Brasa betekent een omarming in het Papiamento. Zelfs van een knuffel kan een kind met coeliakie al ziek worden, weet Marlise als geen ander. Megan heeft de ziekte namelijk in de meest ernstige vorm. Zij krijgt al klachten als ze langs de warme bakker loopt en de deur staat open.Juist bij kleine kinderen is het uiterst lastig om hen uit de buurt van gluten te houden. Op de lunchtafel liggen kruimels, kleintjes die zelf leren met een washandje hun mond schoon te maken, vegen niet alles weg. En dan is een omhelzing voldoende om de heel gevoelige kindjes een paar dagen ziek te maken."Megan ging maar twee dagen naar de opvang. Op dinsdag en op vrijdag. Dan was ze in het weekend ziek, op maandag knapte ze weer op en op dinsdag werd ze weer ziek. Zó hartverscheurend", beschrijft Maduro. Voor veel ouders reden om maar te stoppen met werken of oma's en tantes in te schakelen voor de opvang.Ook Maduro gooide de handdoek in de ring en hield haar dochter thuis. Maar de muren kwamen op haar af en Megan bleef maar vragen: "Wanneer ga ik weer naar de kindjes?" Aangezien ze zelf al jaren in de kinderopvang werkte, lag het plan voor een glutenvrij dagverblijf aardig voor de hand.Un Brasa telt straks een groep met tien 0- tot 4-jarige en een groep van vijftien voor buitenschoolse opvang. Ouders kunnen er bij Un Brasa op vertrouwen dat hun kind in een geheel glutenvrije omgeving is. De medewerksters krijgen allemaal een speciale training door een diëtiste. zij eten ook glutenvrij mee. Het brood wordt door het dagverblijf zelf gebakken, knutselmateriaal zoals klei komt van een fabrikant die glutenvrij produceert. Het is de bedoeling dat geen gluut de voordeur passeert.Dochter Megan is inmiddels drie en de leeftijd voor het kinderdagverblijf al bijna gepasseerd, maar van de bso kan ze in elk geval volop gebruik maken. Hoe dat straks met overblijven op school gaat, weet moeder Marlise nog niet. "Misschien moeten we maar een kleuterklasje beginnen", oppert ze.

Geen opmerkingen: